سر فرود می‌آورم،
به‌ناگزیر باورهایم در گذشته‌های دور
که‌دلم را رنجاندند.
گذر می‌کنم از فرصت‌های‌رفته
که نا‌ممکن کردند ممکن‌هایی را.
حالا که به آینه نگاه می‌کنم،
تکاملم را در خود می‌بینم برای کشف آینده.
چه سخت است درک اسرار‌آمیز مرگ.
با قدرت کنارش‌می‌مانم تا تغییر دهم،
انگار هایم را از ترس فنا شدن.
شاهرخ
اردیبهشت‌۱۴۰۱
فرانسه