وقتی که به واقعیت فکر می‌کنم. فرسنگ‌ها از حقیقت دور می‌شوم و تنها تصویری از این جهان را در ذهن می‌پرورانم. من به نوری محتاجم که اعماق وجودم را به تسخیر در‌آورد تا حواسم دچار اشتباه نشود. اگر چه بقای خود را در واقعیتی‌می‌بینم که در خیال دارم تا رنگ‌ها را بهتر ببینم و چرخه‌ی حیات را لمس کنم.